سلام اینو مطالعه کن.إنَّ : جملۀ پس از خود را تاکید می کند و به معنای : « قطعاً ، به درستی که ، همانا ، بی گمان » می باشد .
پس توجه داشته باشید « إنَّ » در ابتدای جمله ای که تاکید می کند می آید .
مثال : إنَّ المعلّمَ عالِمٌ : قطعاً معلم داناست .
نکته : « إنَّ » و « أنَّ » بر سر جملات اسمیه می آیند و مبتدا را منصوب می کنند .( اما خبر مرفوع باقی می ماند )
أنَّ : به معنای « که » است و دو جمله را به هم وصل می کند .
پس أنَّ بین دو جمله می آید .
مثال : أعلمُ أنَّ اللهَ مَعَنا : میدانم که خدا با ماست .
نکته : به ترجمه حروف زیر توجه کنید :
کأنَّ : به معنای « گویی ، مانند ، مثل » است .
پس « کأنَّ » برای تشبیه به کار می رود .
مثال : کأنَّ وجهها الوردة : صورتش مثل گل است .
لکنَّ : به معنای « ولی ، اما » است .
حرف « لکنَّ » برای کامل کردن پیام و برطرف کردن ابهام جملۀ قبل از خودش است و معمولاً بین دو جمله قرار می گیرد .
مثال : نحن جاهزون للعمل ولکنّکم لا تهتمّون بنا : ما آمادۀ کا هستیم ولی شما به ما توجه نمی کنید .
نکته : اگر لکن ، ولکن بدون تشدید بیایند ، جزء حروف مشبهة بالفعل محسوب نمی شوند .
مثال : ذهبنا الی الصّف ولکن ما جاء المعلّم : به کلاس رفتیم ولی معلم نیامد .
لیت : به معنای « کاش ، ای کاش » و بیانگر آرزوست .
یعنی جمله ای که از « لیت » در آن استفاده می کنیم ، معمولا امکان وقوع ندارد .
مثال : لیتنی کنتُ عزمتُ سریعاً و عملتُ بلا صبر : کاش سریع راهی شده بودم و بدون صبر شروع کرده بودم .
گاهی از « یا لیت » هم به معنای « ای کاش » استفاده می شود .
مثال : یقول الکافر یا لیتنی کنتُ تُراباً : کافر می گوید ای کاش من خاک بودم .
لعلّ : به معنی « شاید ، امید است »
پس « لعلَ » بیانگر امید است ( امید = رجاء ).
مثال : إنّا جعلنا قرآناً عربیّاً لعلّکُم تعقلون : همانا قرآن را عربی قرار دادیم شاید که اندیشه کنید .
نکته : اگر « لیت » و « لعلّ » با مضارع بیایند ، فعل به صورت مضارع التزامی ترجمه می شود .
و اگر با فعل ماضی بیایند ، به صورت ماضی استمراری ( یا ماضی بعید ) ترجمه می شوند .
مثال : لعلّ الطالب یکتب واجبه : امید است که دانش آموز تکلیفش را انجام دهد .
لیت محمّداً إبتعَدَ عن الکسل : کاش محمد از تنبلی دوری می کرد ( دوری کرده بود ) .